Przejdź do treści

Strona w języku angielskim

Sieć wodna w Bonn

Formalnie ustanowiona w 2020 r. (po bardziej nieformalnej współpracy w ciągu ostatnich 15 lat), Bonn Water Network (BWN) łączy możliwości dziewięciu instytucji z siedzibą w Bonn i dwóch instytucji partnerskich z siedzibą w Berlinie i Koblencji, z których wszystkie są znane z pracy nad wodą i powiązanymi kwestiami w międzynarodowych badaniach, polityce rozwoju i szkoleniach.

Sieć składa się z jedenastu renomowanych instytucji z wieloletnim doświadczeniem w zakresie wody i powiązanych zagadnień:

  • Międzynarodowe Centrum Studiów nad Konfliktami w Bonn (BICC)
  • Uniwersytet w Bonn z Instytutem Geografii (GIUB) posiadającym katedrę UNESCO w dziedzinie systemów wodnych człowieka
  • Centrum Badań nad Rozwojem (ZEF)
  • Instytut Higieny i Zdrowia Publicznego (IHPH)
  • Niemiecki Instytut Rozwoju i Zrównoważonego Rozwoju (IDOS)
  • Centrum Prawa Ochrony Środowiska IUCN
  • Instytut Środowiska i Bezpieczeństwa Człowieka Uniwersytetu Narodów Zjednoczonych (UNU-EHS)
  • Sekretariat Konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zwalczania pustynnienia (UNCCD)
  • Globalny Sojusz Partnerstw Operatorów Wodnych (UN-Habitat/GWOPA)
  • Sieć Integralności Wody (WIN) z siedzibą w Berlinie
  • Międzynarodowe Centrum Zasobów Wodnych i Zmian Globalnych (ICGWRC) z siedzibą w Koblencji.

Członkowie sieci zajmują się wodą i związanymi z nią problemami na całym świecie i wraz z partnerami naukowymi i praktycznymi przyczyniają się do znalezienia zrównoważonych i społecznie odpowiednich rozwiązań. Przykładem może być badanie, w jaki sposób współpraca transgraniczna w Afryce może pomóc w lepszym wykorzystaniu wody do celów energetycznych i rolniczych, wspieranie decydentów i interesariuszy na wszystkich poziomach globalnych w zakresie łagodzenia ryzyka suszy lub symulowanie, w jaki sposób i gdzie zmiany klimatu wpływają na zasoby wodne w Nepalu i Indiach. Obejmują one również opracowywanie rozwiązań w celu rozwiązywania konfliktów o wodę i promowania zrównoważonej gospodarki wodnej w Jordanii, Maroku i Mongolii, a także znajdowanie strategii adaptacyjnych uwzględniających zmiany klimatu w celu zmniejszenia ryzyka powodzi w Togo i Beninie.