Το Δίκτυο Νερού της Βόννης (BWN), το οποίο ιδρύθηκε επίσημα το 2020 (μετά από μια πιο άτυπη συνεργασία τα τελευταία 15 χρόνια), συνδυάζει τις δυνατότητες εννέα ιδρυμάτων με έδρα τη Βόννη και δύο ιδρυμάτων-εταίρων με έδρα το Βερολίνο και το Koblenz, τα οποία είναι γνωστά για την ενασχόλησή τους με το νερό και τα συναφή ζητήματα στη διεθνή έρευνα, την αναπτυξιακή πολιτική και την κατάρτιση.

Το δίκτυο αποτελείται από έντεκα φημισμένα ιδρύματα με μακρόχρονη εμπειρία σε θέματα νερού και συναφή ζητήματα:

• το Διεθνές Κέντρο Μελετών Συγκρούσεων της Βόννης (BICC)
• το Πανεπιστήμιο της Βόννης με το Ινστιτούτο Γεωγραφίας του (GIUB) που κατέχει την έδρα της UNESCO στα ανθρώπινα υδατικά συστήματα
• το Κέντρο Ερευνών για την Ανάπτυξη (ZEF)
• το Ινστιτούτο Υγιεινής και Δημόσιας Υγείας (IHPH)
• το Γερμανικό Ινστιτούτο Ανάπτυξης και Αειφορίας (IDOS)
• το Κέντρο Περιβαλλοντικού Δικαίου της IUCN
• το Ινστιτούτο Περιβάλλοντος και Ανθρώπινης Ασφάλειας του Πανεπιστημίου των Ηνωμένων Εθνών (UNU-EHS)
• η Γραμματεία της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για την καταπολέμηση της ερημοποίησης (UNCCD)
• η Παγκόσμια Συμμαχία Συμπράξεων Φορέων Υδάτων (UN-Habitat/GWOPA)
• Δίκτυο ακεραιότητας του νερού (WIN) με έδρα το Βερολίνο
• το Διεθνές Κέντρο για τους Υδατικούς Πόρους και την Παγκόσμια Αλλαγή (ICGWRC) με έδρα το Koblenz

Τα μέλη του δικτύου ασχολούνται με το νερό και τα συναφή προβλήματα παγκοσμίως και, μαζί με εταίρους στην επιστήμη και την πράξη, συμβάλλουν στην εξεύρεση βιώσιμων και κοινωνικά κατάλληλων λύσεων. Η διερεύνηση του τρόπου με τον οποίο η διασυνοριακή συνεργασία στην Αφρική μπορεί να συμβάλει στην καλύτερη αξιοποίηση του νερού για την ενέργεια και τη γεωργία, η υποστήριξη των φορέων χάραξης πολιτικής και των ενδιαφερομένων σε όλα τα επίπεδα παγκοσμίως για τον μετριασμό του κινδύνου ξηρασίας ή η προσομοίωση του τρόπου και των περιοχών όπου η κλιματική αλλαγή επηρεάζει τους υδάτινους πόρους στο Νεπάλ και την Ινδία αποτελούν παραδειγματικές συνεισφορές. Σε αυτές περιλαμβάνονται επίσης η ανάπτυξη λύσεων για την επίλυση των συγκρούσεων για το νερό και την προώθηση της βιώσιμης διαχείρισης των υδάτων στην Ιορδανία, το Μαρόκο και τη Μογγολία, καθώς και η εξεύρεση στρατηγικών προσαρμογής με βάση το κλίμα για τη μείωση των κινδύνων πλημμύρας στο Τόγκο και το Μπενίν.